750.080Selamat makan!
Mijn reis door Indonesië is deels om mijn roots te vinden. Ik heb Indonesisch, Indisch en Chinees bloed door mijn aderen stromen. Met mijn verjaardag, of gewoon een willekeurige dag in het weekend, mag ik mezelf gelukkig prijzen met een homemade rijsttafel. Je snapt wel dat mijn vrienden dan maar al te graag willen aanschuiven. En voor wie onze cultuur kent: je bent altijd welkom om je bord vol te scheppen en je buik rond te eten!
Mijn favoriete gerecht is en blijft gado gado. Je weet wel, een salade van koude groenten met pindasaus eroverheen en knapperige kroepoek erbij. Daarnaast nog wat rijst of lontong (gekleefde blokjes rijst) en wat gebakken uitjes erover om het af te maken. Dit is een simpel gerecht, maar mijn lievelingsgerecht omdat ik geen vlees eet (ik ben een pescotariër). Je zou haast denken dat hier weinig verschil in kan zitten, maar niets is minder waar.
Heb je bijvoorbeeld al eens gado gado gegeten op Java én Sumatra? Daar zit aardig wat verschil tussen. Ik ben groot fan van het eiland Sumatra, maar niet zo van de keuken. Het is erg pedis (pittig) en ze gebruiken hier andere (sterkere?) kruiden. De pindasaus vind ik bijvoorbeeld helemaal niet lekker, maar op Java weer fantastisch! Op Java is het allemaal iets zoeter (mjam ketjap manis!) en dat vind ik net iets lekkerder.
Mijn oom en tante die ik op Java heb opgezocht, namen ons (ouders, broertje en ik) elke avond mee uit eten. We hebben heerlijk gegeten in Jakarta, Yogyakarta, Solo en Surabaya. We kwamen in restaurants waar ikzelf misschien niet 1-2-3 naar binnen zou springen. Daarnaast bestelde en at ik dingen die ik zelf niet zou bestellen.
In Yogyakarta namen ze ons eens mee naar een restaurant dat ongezellig verlicht werd door TL-buizen en waar de lokale bevolking met hun handen at. De hagedissen liepen over de muren terwijl ik de geplastificeerde menukaart met plaatjes las. Mijn tante weet dat ik van gado gado hou, dus dat werd meteen vier keer besteld (wat een logica!). Al snel stonden er weer twintig bordjes met allemaal lekkers op tafel. Het was genieten!
Onder het mom van nieuwe dingen proberen, liet ik mijn oom en tante eens voor mij bestellen in een restaurant in Jakarta. Ze weten dat ik soms wel vis eet, dus ze bestelden vis. En niet zomaar wat, ik kreeg een schotel met vissenkoppen voorgeschoteld. Ik liet me niet kennen dus ik schepte een kop op mijn bord en nam een hap. Nou, dat was geen succes... Ik ging snel weer verder met mijn rijst en stukjes makreel.
Als vegetariër is het soms best lastig in Indonesië. Ik zag iedereen genieten van ayam, saté, rendang en noem maar op. Ik heb het ooit allemaal gegeten dus ik wist enigszins wat ik miste. En dat was een beetje zuur. Heel soms ging ik twijfelen. Zou ik niet gewoon lekker een sateetje eten? Natuurlijk heb je overal pisang goreng, cassave kroepoek, tempeh, enz. Maar na 3 weken ongeveer hetzelfde te eten, was ik ook wel toe aan iets anders.
Wat dat betreft is Bali een waar paradijs voor vegetariërs. Dit heeft natuurlijk voor een groot deel te maken met het Hindoeïsme. Bij ons om de hoek zat een tempel met een klein winkeltje. Ze verkochten daar ook eigen gemaakte gerechten, waaronder vegetarische rendang! Dit was voor mij toch echt wel een geluksmomentje. Zo heb ik toch op mijn manier nog kunnen genieten van heerlijk “vlees”. ;-)
Wat is jouw favoriete gerecht? En waar in Indonesië heb jij het lekkerst gegeten? En is het je trouwens opgevallen dat iedereen standaard zijn handen voor en na het eten wast?
Over Niki
Ik ben een 27-jarige Zuid-Limburgse. Hoewel mijn opa’s en oma’s allemaal uit Indonesië komen, had ik tot twee jaar geleden nooit de behoefte om ernaartoe te vertrekken. Maar toen verloor ik mijn oma in de zomer van 2016.
Het verlangen naar mijn roots begon van binnen te branden. En het grappige is dat dit niet alleen bij mij naar boven borrelde. Mijn vader, mijn moeder en mijn broertje voelden het ook.
En voel jij hem nu al aankomen? Jup, ik maak deze reis samen met de mensen waar ik het meest van houd. Na maanden praten, denken en plannen, zijn wij op 1 augustus 2017 eindelijk op het vliegtuig gestapt. We gaan met z’n vieren beginnen aan een onvergetelijke reis. En zoektocht naar onze roots.
Daarom ga ik jullie de komende maanden meenemen op mijn reis én ontdekkingstocht. Ik houd jullie op de hoogte van mijn avonturen, ondervindingen en verhalen. Mochten jullie nog tips of vragen hebben, let me know.
