Column Ellen Mijn Balinese bruilloft

Mijn Balinese bruiloft

door Ellen Halfers

‘Denk je alles op een rijtje te hebben, word je verliefd’ was een ‘Loesje’ spreuk die ik van mijn afstudeerbegeleidster kreeg tijdens mijn diploma-uitreiking. Ik wist precies wat ik wilde doen met mijn leven. Studeren en daarna werken met autistische kinderen. Toch liep dit even allemaal anders.

Tijdens mijn buitenlandstage in Lombok, kwam ik Prema tegen. Niet liefde op het eerste, maar eerder op het derde gezicht was het voor mij. Zijn uiterlijk en stijl spraken me aan, maar hij was erg verlegen en sprak amper Engels. Toch bloeide in die zes maanden tijd de liefde op en besloten we bij elkaar te blijven en de afstand te verslaan. Toen Prema in maart 2015 voor de tweede keer naar Nederland kwam, vroeg hij me ten huwelijk voor mijn familie en vrienden op een feestje. Volmondig zei ik ‘ja’ en we trouwden in geheel Balinese stijl in Lombok in het bijzijn van een aantal vrienden en familieleden. Wat een dag!

Omdat Prema uit een Hindoestaanse familie komt, oorspronkelijk afkomstig uit Bali, was de stijl van onze bruiloft Balinees. Om met Prema te trouwen, heb ik me bekeerd tot het Hindoeïsme. Hier kwamen een aantal rituelen bij kijken die ook op de bruiloft zelf nog afgemaakt werden. Bij het bekeren tot het Hindoeïsme, hoort ook een nieuwe naam. In de Balinese traditie kijkt men naar het hoeveelste geborene kind je bent in je familie en aan de hand daarvan word jouw naam dan bepaald. Hiervoor bestaan een aantal verschillende namen en ik had nu de kans om deze zelf uit te kiezen!

Omdat Prema en ik beiden het eerst geboren kind zijn, koos ik een andere naam dan hij heeft. Zijn naam is Wayan en ik koos voor Putu. Nu heet ik onofficieel: Ni Putu Ellen Premananda. ‘Ni’ duidt aan dat ik een vrouw ben, ‘Putu’ is dus de Balinese naam voor eerstgeboren kind, ‘Ellen’ mijn eigen roepnaam en ‘Premananda’ is het tweede gedeelte van Prema’s naam en deze naam hebben we als een soort van achternaam gemaakt. Achternamen zijn niet gebruikelijk in Indonesië, maar het leek ons leuk hiermee te beginnen!

Na het bekeren, was de trouwceremonie en daarna de receptie. Alles totaal anders dan een bruiloft in Nederland. Mijn outfit was in traditioneel Balinese stijl, dus heel kleurrijk met veel poespas. Als entertainment kwamen er vier Balinese danseressen optreden. De trouwceremonie bestond vooral uit een lang gebed, met handgemaakte versieringen als offers. Tijdens de receptie stonden Prema, onze ouders en ik op een podium gedecoreerd in Balinese stijl met veel goud en bloemen. Hier kwamen alle gasten langs om ons te feliciteren en met ons op de foto te kunnen. Hierna konden zij een lekker hapje eten en kletsen met elkaar. Wat ik hieraan minder leuk vond, is dat ik veel op één plek moest blijven staan, terwijl ik liever met mijn familie en vrienden wilde dansen en kletsen. Dit is in de Indonesische cultuur niet gebruikelijk. Ook zijn trouwringen niet gebruikelijk, maar om een beetje van mijn Westerse cultuur te bewaren hebben we dit er toch bij gedaan. Hiervoor hebben ze een speciale aankondiging gedaan! Ik vond het een geweldige dag en we kijken er nog graag op terug door de videobeelden en foto’s te bekijken. 

De dag na de bruiloft hebben we met de familie en vrienden nog een strandfeestje georganiseerd met een zonsondergang, kampvuur, lekker eten en wat drankjes. Het waren twee dagen om niet te vergeten!

Over Ellen

Mijn naam is Ellen en ik ben 26 jaar. Ik houd van kinderen, dieren, reizen en koffie. 

Toen ik tijdens mijn opleiding in 2013 de kans kreeg om een stage te volbrengen in het buitenland, pakte ik deze kans gelijk! Zonder enige reden werd dit Lombok, Indonesië. Gewoon omdat me dit interessant en leuk leek. Niet wetende dat ik gek zou worden op het land en hier de liefde van mijn leven tegen het lijf zou lopen. Na een lange afstandsrelatie van twee jaar, waarin we beiden naar elkaar toe reisde, besloot ik mijn leven in Nederland achter me te laten en voorgoed te vertrekken naar Lombok. Hier zijn we in september 2015 getrouwd en wonen we nu bijna twee jaar samen. 

Ik ga hier vrijwilligerswerk doen bij een leuke stichting die scholing, onderdak en medische zorg biedt aan kansarme kinderen, genaamd Peduli Anak (letterlijk: kinderopvang). Helemaal zin in!

 

Specialisten Indonesië

Meer Indonesie.nl