Column Esther Voor wat hoort wat

Voor wat hoort wat

door Esther Groenendaal

Leven in Indonesië is heerlijk. Ik heb al eerder verteld hoeveel ik houd van het land, de mensen, het eten en de temperatuur. Ik realiseer me hoeveel geluk ik heb dat ik hier kan wonen en leven. Voor veel mensen die besluiten (of genoodzaakt zijn) om hun vaderland te verlaten en in een ander land te gaan wonen is het leven zacht uitgedrukt een stuk moeilijker. Maar ik voel me hier op Gili Trawangan welkom en thuis. De lokale bevolking is geïntereseerd in me en accepteert mij als een inwoner van hun eiland.

We leven hier op het eiland in een smeltkroes van verschillende culturen. Zowel internationaal als lokaal. Naast de lokale bevolking van Lombok, genaamd Orang Sasak, wonen er ook veel mensen uit Sulawesi, de zogenaamde Bugis, de zeenomaden van Indonesië die hier als eerste voet aan wal zetten. Maar ook mensen uit Java komen hier voor werk, voornamelijk in de constructiebranche. En inwoners van Sumbawa, het eiland gelegen ten oosten van Lombok waar de werkgelegenheid laag is, werken hier.

Belangrijk vind ik echter dat het eiland zijn tradities en rituelen behoudt en vooral dat er respect is voor de lokale bevolking en hun manier van leven. Helaas brengt de populariteit van Gili Trawangan ook een ander soort toerist naar het eiland. 

Voorheen werd het eiland voornamelijk bezocht door reizigers en backpackers, die met hun Lonely Planet een route uitstippelden, zich inlazen in hun bestemming en via Lombok het eiland bereikten. De laatste jaren is Gili Trawangan meer en meer een vakantiebestemming geworden, waar toeristen komen in combinatie met een verblijf op Bali. 

Bali en Gili Trawangan worden vaak in een adem genoemd, terwijl Gili Trawangan toch echt bij Lombok hoort. Dit zorgt soms voor verwarring. Toeristen zijn verbaasd dat er moskeeën zijn op het eiland, dat het niet gepast is om in je bikini door het dorp te lopen, of nog erger: topless te baden.  

Ook de vraag hoelang ik al op Bali woon en of ik ook Balinees spreek klinkt mij nog steeds vreemd in de oren . Ik krijg hierbij altijd een flashback naar de vakantieman Frits Bom, waarbij toeristen op de kaart aan moesten wijzen waar ze zich op dat moment bevonden. 

Naast respect voor de lokale bevolking, hun tradities en rituelen, vind ik het ook belangrijk iets terug te doen voor alle gastvrijheid die ik ontvang. Ten eerste door middel van het zo klein mogelijk houden van mijn ecologische voetstap, hetgeen ik in mijn eerdere column Paradijs versus Plastic al benoemde. Daarnaast is dit ook heel makkelijk door middel van consumeren en spenderen bij lokale ondernemingen. 

Ook heb ik ervoor gekozen om een van de vele stichtingen in Indonesië te steunen. Er zijn een tal van stichtingen die zich richten op de minder bedeelden in Indonesië. Veel van deze stichtingen zijn opgericht door Nederlanders. Zo ook Peduli Anak, gevestigd in Lombok. Peduli Anak biedt thuiszorg, mantelzorg, medische en gezondheidszorg aan honderden kansarme kinderen. 

Het voordeel van dicht wonen bij een stichting die je steunt, is dat je daadwerkelijk kan zien hoe goed het geld wordt besteed. En wat nog leuker is: je kunt af en toe langsgaan en leuke dingen samen ondernemen.

Zo ook vorige maand toen de kinderen op uitnodiging langskwamen tijdens mijn tripje naar Tetabatu in Central Lombok. Dan zie je daadwerkelijk de blije gezichtjes en dat is mooi.

Over Esther

Ik ben een 43-jarige levensgenietster die na tien jaar te hebben gewerkt als sociaal-maatschappelijk werkster haar leven omgooide. 

In 2007 begon ik aan een groot avontuur en vertrok ik met mijn leven in een rugzak van Nederland naar Australië en Azië. Niet wetende dat dit een ongelooflijke reis zou gaan worden die nog steeds niet tot een einde is gekomen. 

Sinds zes jaar woon ik op Gili Trawangan, een tropisch eilandje aan de noord/west kust van Lombok. Hier heb ik een baan in het toerisme en geniet ik van het heerlijke klimaat, het lekkere eten, de lieve mensen en voornamelijk van het relaxte levenstempo. Hier leven we volgens het begrip "jam karet" hetgeen zich laat vertalen naar "rubbere tijd". 

Specialisten Indonesië

Meer Indonesie.nl

Sponsors