Column Maxime In het culturele hart van Bali: Ubud

In het culturele hart van Bali: Ubud

door Maxime van der Laarse

Helloooooo Ubud! Na de zonnige zuidwestkust en het groene noorden van Bali te hebben ontdekt, is het nu tijd om het culturele hart van dit Indonesische eiland te bezoeken. Ik volg nogal wat yogi’s en veganisten op Instagram en het lijkt wel alsof ik de weken voorafgaand aan mijn Indonesië-reis word gebombardeerd met drool-worthy foto’s van deze stad en regio. Ubud is, weer (of nog steeds) hip!

Het is, naar mijn mening, waar dat Ubud een walhalla voor toeristen is. Maar toch ervaar ik het nog steeds als een unieke plek die heel veel, Indonesische, cultuur en natuur biedt. Ik denk dat de toeristen deze regio alleen maar een reden heeft geschonken om wat toegankelijker te worden. Zo kan je hier als veganist met een gerust hart eten bijvoorbeeld. Ik bereid me voor op heel veel hippie en om in de juiste sfeer te komen boek ik een bed in de all-women zaal van een van de vele yoga-hostels in de stad...

Cultuur proeven in hartje Bali

De eerste dag in Ubud besluit ik zonder plan rond te lopen vanaf mijn hostel aan Jalan Bisma en kom meteen terecht op de hoofdstraat: Jalan Raya Ubud, waaraan de meeste trekpleisters en leuke zijstraatjes gevestigd zijn. Ik merk, tot mijn vreugd, dat alle highlights in het centrum per voet te bereiken zijn, want de wegen vertonen bijna altijd wel een verkeersopstopping. Naast het grote kruispunt bevindt zich het paleis van Ubud. Dit terrein bezoek je het beste in de ochtend, want vanaf de middag wordt er als een gek geflyerd voor de dansvoorstellingen die er in de avond plaatsvinden. 

Maar deze dansvoorstellingen kosten geld. Wil je iets vergelijkbaars zien, maar gratis en wat mij betreft ook nog eens in een mooiere setting? Ga dan naar het waterpaleis na zonsondergang! Ik wist al van het bestaan van deze plek af, maar toch kom ik er geheel bij toeval terecht. Met regelmaat zie ik mensen een bepaald Chinees restaurant in lopen en dus besluit ik ze te volgen. Het is ze alleen niet om het restaurant te doen, maar om het paleis daarachter! En dus woon ik die avond twee gratis en indrukwekkende Balinese dansvoorstellingen bij, die begeleid worden door de gamelan.

Hiken langs rijstplantages in regio Ubud

De tweede dag in Ubud wordt er een met twee hikes! De vriendin met wie ik hierna verder door Indonesië reis is de dag ervoor aangekomen in Ubud en we besluiten samen de reis goed te beginnen door de Campuhan Ridge Walk te lopen voor zonsopkomst. Vanaf Jalan Bisma lopen we naar Jalan Campuhan, waar de klim begint. Al gauw bevinden we ons op de ‘ridge’ en de ochtend zorgt ervoor dat het groene Campuhan nog kalmer en idyllischer lijkt. Na tweeënhalve kilometer bereiken we het einde van het wandelpad en we drinken een iced-coffee in een café uitkijkend over de rijstvelden.

Na zo’n korte hike en uitzicht over de rijstvelden hebben we zin gekregen in een langere wandeling door de natuur. En dus boeken we een chauffeur die ons naar Jatiluwih brengt. Deze rijstterrassen liggen op iets meer dan een uur rijden van Ubud, maar omdat het een door Unesco-erkend gebied is verlaten we toch even het stadscentrum. Ik bezoek zelf nog de rijstvelden van Ubud: Tegalalang. Deze staan bekend om hun dicht op elkaar gestapelde terrassen, in tegenstelling tot Jatiluwih waar het juist wijds is. En er zijn een piétsie meer mensen hier...

Er is nog zoveel te doen in Ubud, maar op onze laatste dag bezoeken we het Monkey Forest. We staan versteld van zo’n oase van rust midden in de stad, ondanks de hoeveelheid aan toeristen en hebberige apen. Daarna gaan we naar een andere oase: Goa Gajah. Deze grot in de vorm van een olifantenkop met tuin is mooi, maar heb je weinig tijd te besteden, dan is dit wat mij betreft geen must.

Leuk dat je mijn column leest! Heb je mijn belevenissen van een Sprookjesbruiloft op Java al gelezen? Mijn tips voor Langs de zuidwestkust van Bali? En mijn luxe overnachting In groen en rustig Noord-Bali? Ja? Houd Indonesie.nl goed in de gaten. Volgende maand deel ik namelijk weer een nieuw verhaal!

Over Maxime

Daar zat ik dan, als guppie trots dat ik naar de universiteit ging, in een klaslokaal op 31 oktober 2011. 'Oh, and in your third year of the bachelor South and Southeast Asian Studies, you follow one semester abroad,' sprak de gastspreker tijdens de Open Dag van Universiteit Leiden. 'Dat wordt hem dus niet..,' zeiden mijn ouders teleurgesteld, omdat ze dachten dat ik daardoor zou afhaken. 'Dacht het dus wel!'. Want stiekem was dit de reden dat ik voor deze studie koos. Ik wilde de wereld verkennen.

Van augustus 2014 tot februari 2015 noemde ik Yogyakarta mijn thuis en studeerde ik aan Universitas Gadjah Mada. Het voelde ook als thuiskomen. Misschien kwam dit door de vele verhalen van mijn opa over ‘zijn Indië’, de nasi goreng van mijn oma, mijn liefde voor de natuur en mijn interesse naar culturen. En omdat ik na twee jaar Indonesië te hebben bestudeerd het land en al dat zij is redelijk goed kende, inclusief de taal. Maar de dag kwam dat ik weer naar Nederland moest, mijn andere thuis.

Na drie jaar lang heimwee kwam daar mijn laatste zetje om terug te gaan naar waar ik ooit mijn hart verloor: de bruiloft van een vriendin! Een maand lang reis ik door mijn tweede thuisland en verken ik voor mij onbekende gebieden: Bali, Lombok, en de eilandjes daar tussenin. 

Specialisten Indonesië

Meer Indonesie.nl