Column Joppe Muggen

Muggen

door Joppe Zaat

Daar liggen we dan. Het is twee uur ‘s nachts en wij waren al een half uur geleden klaar om in slaap te vallen. Maar onze ogen staan wagenwijd open en onze pupillen schieten van links naar rechts. “Waar is zij heen? Waar is die verdomde mug die mij al drie keer te grazen heeft genomen verstopt?”

Onze slaapkamer heeft zoals gewoonlijk in Indonesië hoge plafonds, wat ervoor zorgt dat we moeten wachten tot de mug overschakelt van observatie-modus naar kamikazepiloot. Ik heb mijn benen al provocerend onder de deken uit gestoken en mijn hand geheven. “Ik ben een steen” fluister ik zachtjes. Mijn vrouw moet lachen, want we hadden eerder die avond “Enemy at the gate” gekeken. 

Ik smeer wat ‘ Minyak Tawon’ op mijn muggenbulten, deze bijenolie is een wondermiddel. Ik weet niet hoe ze deze maken en mijn verbeelding vindt dit waarschijnlijk veel leuker dan de waarheid, dus mijn nieuwsgierigheid zal ik maar moeten indammen. Deze olie werkt beter dan “guna-guna” (zwarte magie).

Vier jaar terug had ik in Noord-Bali dengue opgelopen. Ik was bezig een restaurantje op te zetten in Singaraja toen ik plots erg ziek werd. Na de derde dag griep was ik erg duizelig en zag ik bij nadere inspectie van mijn armen dat er allemaal rode vlekjes zaten. Ik smeerde mij altijd in met Soffel, dat is een anti-muggenspul met Deet wat over het algemeen goed werkt, maar kennelijk had ik mij niet goed genoeg ingesmeerd, of iets te laat na het douchen. 

In het ziekenhuis deden ze wat bloedtests en al snel bevestigden zij mijn conditie. Het heerste, zoals eigenlijk elk jaar in de maanden februari en maart. Dankzij het regenseizoen zijn er altijd een heleboel privézwembaden voor muggenlarven. De mug die de dengue verspreidt is zwart-wit gestreept en heeft daarom de toepasselijk bijnaam de “zebra-mug”. Deze mug is vooral actief in de ochtend en avond, als het net even wat koeler is.

Het ziekenhuis stuurde mij terug, ik hoefde niet aan het infuus maar moest wel wat medicijnen slikken en genoeg water drinken. Ik verbleef tijdelijk in de logeerkamer van de vader van een van de investeerders. 

Deze oude man nodigde mij uit op de veranda om ‘Rujak manis’ te eten (zure vruchten gecombineerd met een zoet/pittige saus) en hij gaf mij een drankje gemaakt van de bladeren van de papaja plant. Niet te zuipen, maar hij gaf mij ‘tuak’ (palmwijn) om het weg te spoelen. De tuak in combinatie met de medicijnen zorgde ervoor dat ik langzaam wegzonk ik een diepe slaap.

De volgende dag voelde ik mij al wat beter en de bloedtest bevestigde dat ik herstellende was. Een korte tijd daarna had ik plots vlagen waarin ik plots supermoe was. Dat is kenmerkend voor dengue en ik heb met mensen gesproken die daar veel meer last van hadden dan ik. 

Dit jaar is er nog geen ‘fogging’ geweest, waar een mannetje met een omgebouwde bladblazer rook door de wijk pompt. Je hoort ze vaak van verre aankomen en het maakt een hels kabaal. Het eerste jaar dat ik hier woonde wist ik niet wat het geluid was en maakte ik mijn vrouw te laat wakker. De rook kwam binnen door het raam terwijl ik het in allerijl dicht probeerde te maken. Ik hoorde een kat door de hor knallen in de kamer naast ons. Paniek! 

Nu elke keer als ik het gebrom hoor ga ik naar buiten om te kijken waar het vandaan komt. ‘Fogging’ gebeurt in de grotere resorts regelmatig, maar voor de gewone Indonesiër buiten de grote stad die niet op een ‘closed compound’ woont, gebeurt dit eigenlijk nooit. Misschien komt het hierdoor dat er deze maand zoveel muggen rond ons huis vliegen. Misschien wordt het weer eens tijd om de goot uit te graven. Misschien zijn alle muggen verplaatst nu er zoveel libellen afkomen op de plantjes aan de overkant van de straat. Hoe dan ook, er zit er nu een in de kamer, en wij gaan niet slapen voordat die dood is. “PETS”, m’n vrouw slaat zelden mis, maar nu staat m’n bril scheef.

Over Joppe

Na Nederland, Ecuador, Frankrijk en Australië woon ik nu al bijna vier jaar in Indonesië, waarvan twee jaar in Jakarta, samen met mijn vrouw en schoonfamilie. In eerste instantie was ik, een derde generatie indo, naar Indonesië gekomen voor werk als professioneel kok, maar ik bleef er voor de liefde.

Geregeld gaan mijn vrouw en ik samen of met familie op vakantie in Indonesië en meestal redelijk buiten gebaande paden. Samen met mijn zus en zwager uit Nederland zoeken we nieuwe bestemmingen en elk jaar proberen we de vorige vakantie te overtreffen met nog mooiere avonturen. Bali, Flores, Sumba, delen van Sumatra en Java heb ik nu allemaal al een keer gezien maar er is nog een hoop te ontdekken en te beleven.

Omdat ik in meerdere landen heb gewoond sta ik open voor alles wat ik tegenkom, zonder bepaalde verwachtingen. Ik houd ervan om ervaringen te delen die uniek zijn, maar waar iemand zich wel in kan verplaatsen en hopelijk ook een beetje om kan lachen.

Specialisten Indonesië

Meer Indonesie.nl

Sponsors