Met Angelique Woudenberg naar Bali

Zondag 28 april: "Vertrek naar Bali"

Yeah, we gaan vandaag naar Bali! Om 12.30 uur komen we aan op Schiphol en we gaan eerst naar de balie van Garuda Indonesia om de vlucht van Jakarta naar Denpasar te veranderen en checken vervolgens in bij balie 22 in vertrekhal 3. Om precies 16.00 uur taxiën we naar de startbaan met Boeing 747-400 van Garuda Indonesia, vluchtnummer GA 975. Onze reis zal lang duren, maar liefst 18 uur : drie vluchten met wachttijden en overstap.

Vlucht 1: Amsterdam - Singapore

Deze non-stop vlucht duurt 11 uur en 50 minuten. We vetrekken om 16.00 uur local time vanaf Amsterdam en komen in Singapore local time om 09.50 uur aan . In Nederland is het dan 03.50 uur!Eindelijk, we mogen even rondwandelen op de luchthaven van Singapore, Changi International Airport. Het is er erg schoon, mooi en groot, maar saai. Er is geen bedrijvigheid zoals op Schiphol. Hetzelfde vliegtuig vertrekt pas om 11.50 uur en voordat we mogen instappen moeten we onze transitkaart weer afgeven en wordt onze handbagage gescand.

Vlucht 2: Singapore-Jakarta

Er is een nieuwe crew aan boord en deze vlucht duurt 1 uur en 17 minuten. Tijdens deze vlucht passeren we de evenaar. Op de luchthaven van Jakarta, Soekarna-Hatta International Airport, moeten we overstappen voor onze laatste vlucht naar Denpasar. We hebben ongeveer 1,5 uur de tijd om rond te wandelen op de luchthaven. Ook hier is het een suffe boel, er valt niets te zien en we hangen maar een beetje rond. We zijn moe en willen zo snel mogelijk naar Bali. We zijn bovendien nog opgelicht. We kopen twee blikjes surrogaat cola voor 20.000 Roepiah.

Vlucht 3: Jakarta - Denpasar

Om 14.15 uur lopen we richting Gate E3 en vertrekken om 14.45 uur met een Boeing 747-200 naar Denpasar. Deze vlucht duurt 1 uur en 25 minuten. Het valt ons op dat er verschillende tijdzones zijn; In Singapore is het 6 uur later dan in Nederland, op Java is het 5 uur later dan in Nederland en op Bali weer 6 uur later. We mogen niet klagen over de service van Garuda Indonesia, op alle vluchten worden we "overvoerd" met eten.

Maandag 29 april: "Selemat Datang op Bali"

Om 17.30 uur komen we aan op de luchthaven van Bali, Ngurah Rai Airport. Nadat we de koffers hebben opgehaald worden we aangesproken door een medewerkster van de luchthaven om de labels op de achterzijde van onze vliegtickets af te geven. Het nummer en onze naam op de label wordt tevens gecontroleerd. Deze label is het bewijs van je koffer , mocht je koffer niet aankomen.

Normaal mag je deze labels houden voor je fotoboek. Wij denken dat deze extra controle het gevolg is van 11 september 2001 of dat de passagiers niet kunnen zeuren dat zij hun bagage kwijt zijn. Als we naar buiten lopen, het is dan ongeveer 18.20 uur, is het al donker. Doordat Bali vlakbij de evenaar ligt duren de dagen en de nachten evenlang, 12 uren licht en 12 uren donker.

De transfer van de luchthaven naar het hotel

We worden opgewacht door een medewerkster van de reisorganisatie en met nog 12 andere reizigers rijden we naar de verschillende hotels. Onze transfer naar het hotel duurt 45 minuten. Als we dan eindelijk in het hotel aankomen, realiseren we ons dat we 27 uur onderweg zijn; Zondag 11.15 uur vetrokken van huis, maandag aankomst om 19.45 uur local time op Bali.

In Nederland is het dan 13.45 uur. We krijgen een welkomstcocktaildrankje aangeboden en de sleutel van onze kamer. De jet-lag heeft toegeslagen, we zijn te moe om onze koffers uit te pakken en gaan direct slapen.

Dinsdag 30 april: "De Bali-shopping tour"

Onze 'eerste' dag op Bali:

Na een korte nachtrust hebben we best wel honger, dus op naar het ontbijt. Het restaurant is beneden onder de lounge en grenst aan de tropische tuin. Het ontbijt is op buffet-basis, we kunnen zelf opscheppen en hebben de keuze uit; Balinese pannekoekjes, Nasi, Spaghetti, Cakejes, worst, bacon, tosti, spiegeleieren, fruitcocktail, schijfjes meloen en ananas, ananassap, mangosap en sinaasappelsap. Om 10.30 uur komt Gert, de host. We krijgen een informatie-bijeenkomst samen met nog vier andere reizigers.

Gert vertelt ons het e.e.a. over de ligging van Canggu (spreek uit "Shanggu") ten opzichte van Kuta en de hoofdstad Denpasar m.b.v. een kaart van Bali, het excursiepakket en over de Indonesische munteenheid, de Roepia. Zo vertelt hij dat er veel oude biljetten in omloop zijn en dat je op je hoede moet zijn voor zeer vieze of beschadigde bankbiljetten. Te weinig teruggeven van geld is hier geen vreemd verschijnsel. We voelen ons wel een beetje "miljonair" met al dat geld in de portemonnee, echter Rp 8.000 is maar 1 Euro en Rp. 9.000 is ongeveer 1 US Dollar.

Deze week is tevens de afsluiting van de "Galangan & Kuningan" periode. We krijgen een uitleg op papier wat deze periode inhoudt en kort samengevat nodigen alle Hindoe-Balinezen hun voorouders uit om naar de aarde af te dalen voor de viering van de triomf van het "Goede" over het " Kwade" . Dit feest is begonnen op 24 april 2002 en op zaterdag 4 mei wordt deze periode afgesloten met een feestdag. De "Galangan & Kuningan" periode wordt om de 210 dagen gevierd.

Aangezien we maar een week op Bali verblijven, zijn onze excursies al ingedeeld. Vanmiddag beleven we onze eerste excursie, de zogeheten " Oleh, Oleh Tour" = de Bali Shopping Tour. Waar de naam "Oleh" vandaan komt is ons een raadsel! We worden om 13.00 uur met een shuttlebus vanaf het hotel naar de centrale verzamelplaats van Panorama Tours gebracht. Deze rit duurt ongeveer een halfuur en we krijgen meteen een goede indruk van de directe omgeving van het hotel.

We rijden langs mooie rijstvelden, huisjes van de lokale bevolking, fietsende Balinezen en niet te vergeten, het is er prachtig groen! We zien hier en daar ook diverse ceremonies van families. Het hotel ligt absoluut niet in een massatoeristische omgeving in tegendeel! Zodra we in Denpasar aankomen, krijgen we te maken met een verkeerschaos, brommers scheuren hier als gekken over de weg en als we met het busje even stil staan voor een verkeerslicht dan staan ze als een "zwerm muggen" om het busje heen.

Het aantal brommers is bovendien niet te tellen. Het verkeer op Bali rijdt links en het is zeker niet aan te raden om hier een auto te huren! Tijdens de informatie-bijeenkomst kregen we een kaart van Gray Line Panorama Tours met daarop de vijf excursies die wij hebben geboekt. Elke tour heeft een bepaalde kleur en elke keer dat we een excursie gaan maken, moeten we deze kaart meenemen.

Op het kantoor van Panorama wordt het vakje gestempeld. Om 14.00 uur precies vertrekken we samen met een aantal Canadezen, Amerikanen en twee Russen onder begeleiding van onze Engelssprekende gids Katut. We krijgen eerst een kaart van Bali waarop de route van de "Bali Shopping Tour" staat uitgestippeld.

De 1e stop: Het dorpje Batubulan

Katut vertelt ons het e.e.a. over de omgeving waar we rijden en over het eerste dorpje die we gaan bezoeken, Batubulan. Het dorpje betekent letterlijk "stenen man". "Batu" betekent steen en "Bulan" betekent man. Batabulan staat namelijk bekend om zijn werkplaatsen waar stenen beelden worden gemaakt van vulkanische as, de zogeheten "Paras".

Dit is een grijze steensoort op Bali die veel wordt gebruikt voor beeldhouwwerken zoals tempels. We bezoeken een werkplaats waar stenen beelden worden gemaakt en zien hoe een man contouren uithakt uit de grijze steensoort. Erg kunstig en vermoeiend werk. Achter de werkplaats zien we een aantal van die beelden die we nog veel zullen tegenkomen tijdens onze reis op Bali.

Katut vertelt ons dat er om veel beelden op Bali een zwart-wit-grijs geblokt doek is gespannen, de zogeheten Polengdoeken. Waarom is dat? De kleur zwart is het symbool van kwaadheid en wit het symbool van goedheid, de mens is een combinatie van zwart en wit, dus grijs.

De 2e stop: Het dorpje Celuk

Het dorpje Celuk staat bekend om zijn goud-en zilversmeden. We bezoeken hier de werkplaats "Dewi Sitha" . Een medewerkster vertelt hier hoe sieraden worden gemaakt en worden daarna snel naar de winkel geloodst met de bedoeling om hier sieraden, broches e.d. te kopen.

De 3e stop: Ubud

Het dorp Ubud staat bekend als kunstenaarsdorp. We bezoeken eerst een werkplaats waar mooie schilderijen worden gemaakt. Katut vertelt ons dat er in iedere Balinees een kunstenaar schuilt. Vervolgens rijden we naar de Pasar Ubud, de markt van Ubud. Hier krijgen we 1,5 uur de tijd om te "shoppen". De markt is echter niet wat wij hadden verwacht; het was ontzettend druk, het stonk enorm en alle stalletjes verkochten dezelfde prullaria.

We hebben het na een halfuurtje wel gezien en gaan vlakbij de Pasar lekker Indisch eten en drinken voor maar 17.500 Roepia per persoon. Om 17.45 uur vertrekken we weer richting Batubulan, het dorpje waar we vanmorgen de werkplaats voor beeldhouwwerken bezochten, voor het hoogtepunt van vandaag; Het woord "Kecak" is afkomstig van de "cak cak" geluiden (spreek uit: tjak tjak) die worden gezongen door een koor van mannen die rondom een vuurkorf zitten. (denk aan de mmm…van Mora reclame van een paar jaar geleden).

We krijgen voor de "voorstelling" een blaadje uitgereikt waarop het verhaal van de apendans wordt uitgelegd, gelukkig maar, anders snap je de clue van het verhaal niet! De voorstelling duurt ongeveer een uur en daarna gaan we terug richting de centrale verzamelplaats. We hebben vanmiddag veel gezien en veel indrukken opgedaan, ondanks dat het "maar" een halve dag duurde! Moe, maar voldaan keren we terug naar ons hotel

Woensdag 1 mei: "De toeristenplaats Kuta"

Na een lekker ontbijt gaan we eerst relaxen aan het zwembad. Het hotel telt twee aan elkaar grenzende zwembaden inclusief een "Sunken Bar", een bar met zitjes in het water. We lenen twee badhandoeken van het hotel voor op de ligstoelen en bekijken de gasten van het hotel; er zijn veel Koreanen, Japanners, Canadezen , Fransen en Duitsers aanwezig, maar toch is het niet te druk. Rondom het zwembad is een mooie aangelegde tropische tuin en daarachter een soort "theater".

Direct achter het zwembad ligt de Indische Oceaan die je kunt bereiken door eerst door een soort "poortje" te lopen. We kunnen helaas niet zwemmen in de zee, omdat er een gevaarlijke onderstroom is. Ik loop nog niet eens een minuut op het strand of ik word "belaagd" door allerlei venters die vanuit alle hoeken en gaten opduiken die je horloges, sarongs, massages, pedicure, haarspelden en allerlei prullaria proberen aan te smeren.

Ik bedank hartelijk voor het aanbod en loop snel terug door het poortje van het hotel waar ik mij weer in de "veilige zone" begeef. Het hotel heeft nog een terras restaurant waar je 's avonds kunt eten, een souvenirwinkeltje, een internethoekje met 1 computer, een drugstore en een biljarttafel. In de middag nemen we de shuttlebus naar Kuta. De rit duurt ongeveer een halfuur en is een gratis service van het hotel. We worden gedropt in de winkelstraat van Kuta, "de Jalan Legian" of tewel de Legian Street.

Deze straat is ongeveer 6 km lang en bestaat voornamelijk uit souvenirwinkels, internetcafés, de zogeheten Wartells, hier kun je goedkoop telefoneren, een MacDonalds en een groot warenhuis, de "Matahari". We horen continue; "Hello, where you from?", "Buy watches?" Lookie Lookie, Good price for you, You need transport?" (Spreek het leizig uit!) De meeste Balinezen zijn Hindoe en offergaven vormen een belangrijk onderdeel van het geloof en dat merken we meteen.

Elke hindoe offert tenminste drie keer per dag om de geesten te eren en dat is niet alleen thuis of in de tempel , maar ook op de Legian Street zien we offermandjes in de winkel , bij de kassa, in de MacDonalds, op het toilet, in de bus, zelfs voor de ingang van een winkel (erg handig,je loopt er zo over heen als je niet uitkijkt) We nemen de shuttlebus van 18.00 uur naar en eten 's avonds Nasi Goreng Speciaal in het "Terrace Restaurant" van het hotel. Er treedt een Indonesisch bandje op en speelt speciaal voor ons nog een aantal verzoeknummers.

Donderdag 2 mei: "De Oost-Bali Tour"

Na een snel ontbijt, vetrekken we om precies 08.00 uur richting de centrale verzamelplaats van Panorma Tours. Daar aangekomen stappen we over op de "Belanda bus". Onze gids voor vandaag vertelt in eerste instantie niet hoe ze heet en wat het programma is, maar deelt de kaart van Bali uit met daarop de dorpjes gearceerd die we vandaag gaan bezoeken. Uit haar verhaal worden we niet veel wijzer en maken daarom dankbaar gebruik van onze eigen schriftelijke reisgids.

De 1e stop: Batik werkplaats

Onze eerste stop is bij een fabriekje met een weverij en we leren dat het Batik proces in acht stappen plaatsvindt.

De 2e stop: Een traditioneel Balinees dorpje

Vervolgens rijden we door naar een traditioneel Balinees dorpje waar we een "woning" van binnen mogen bekijken. Wat een armoede! Oma en opa slapen op de grond in een donker hoekje naast de "keuken", maar waar de rest van de familie slaapt wordt ons niet verteld. Alle woningen van het dorpje liggen aan een smal steil straatje en elk huisje heeft een "toegangspoort". Wanneer de poort rijker versierd is heeft de familie het goed.

Achter het straatje bevindt zich een bamboebos met varkens waar we nog even mogen rondwandelen. Erg boeiend ;-) De Balinese dorpjes zijn in feite gemeenschappen die verdeeld zijn in woonerven waar hele families wonen. Het grondgebied wordt gezien als een erfenis van de voorouders en we zien voor elk huis een offermandje. De straat is vanwege de "Galangan & Kuningan" periode versierd met bamboepalen, de zogeheten "penjors". We maken nog een praatje met een paar dorpelingen en kinderen en stappen dan in de bus.

De 3e stop: De Besakih-tempelcomplex

We maken een flinke rit naar de belangrijkste tempelcomplex, de Pura Besakih. Pura" betekent tempel op Bali, net als "Wat" in Thailand tempel betekent. De Pura Besakih bestaat uit verschillende tempels en liggen verspreid op de hellingen van de heilige vulkaan de Gunung Agung. Deze actieve vulkaan is de grootste vulkaan op Bali en speelt een grote rol in het leven van de Balinezen, omdat zij geloven dat de geesten van hun voorouders daar rondzweven. Vandaar dat hier de Pura Besakih is gebouwd.

Voordat we de Pura Besakih kunnen bezichtigen, moeten we een flinke klimtocht van 1 km maken. Daar deze week de "Galangan & Kuningan" periode wordt afgesloten, worden er veel ceremonies op de binnenplaatsen van de diverse tempels van de Pura Besakih gehouden. Hindoe-vrouwen en meisjes gekleed in mooie sarongs brengen offergaven in manden op het hoofd naar de tempel en lopen dezelfde steile weg naarboven.Wat knap dat zij dat kunnen.

De toeristen met de gekleurde sarongs om, sloffen er acheraan. Het is erg druk in de Pura Besakih, grote groepen Balinezen, allen prachtig gekleed, brengen er offers en houden ceremonies in de belangrijkste plek van de tempel, de binnenplaats. Hier mogen wij niet komen. We lopen om het hele complex heen en zakken vervolgens weer af naar de bus. In de middag worden we naar een restaurant gebracht waar je voor 40.000 Roepia kunt lunchen (=facultatief) Het restaurant staat temidden van prachtige groene sawa's = rijstvelden aangelegd in terrasvorm.

De 4e stop: Klungkung

Na de lunch rijden we door naar het plaatsje Klungkung en bezoeken daar de restanten van het paleis van Klungkung, de Taman Gili. We bekijken daar een van de vergaderzalen uit de 18e eeuw. Het meubilair van teak-hout is volgens de gids nog uit deze tijd. We vinden de plafondschilderingen met figuren en poppen wel erg mooi. We maken een rondje door de mooi aangelegde tuin en lopen dan weer naar buiten waar we weer belaagd worden door de straatverkopers; "Buy Sarong, 1 dollar".

's Avonds eten we in het restaurant van het naast het hotel gelegen Bolare Beach Bungalows. We zijn daar onverwachts te gast op een bruiloftsfeest van een jong Nederlands stel gekleed in Balineze klederdracht. Alle gasten die daar aanwezig zijn, dus ook wij, krijgen een lelie achter het oor geschoven en we worden getrakteerd op (gratis) optredens van Balineze danseresjes in prachtige klederdrachten begeleid door een Gamelan orkest. Tenslotte mogen alle gasten op de foto met de danseresjes voor het fotoboek van het bruidspaar. We vragen aan de fotograaf of hij ook voor ons een foto afdrukt. Dat kan en deze kunnen we zaterdag ophalen.

Vrijdag 3 mei: "De vulkanentocht"

Vandaag weer vroeg opstaan en om precies 08.00 uur springen we in het busje richting de centrale verzamelplaats. Daar aangekomen stappen we in de bus samen met vier Canadezen en de Engelstalige gids Wayung. Wayung geeft eerst algemene informatie over Indonesie. Zo vertelt hij dat Indonesie bestaat uit 17.000 eilanden en dat er zes hoofdeilanden zijn, namelijk Sumatra, Kalimantan (het vroegere Borneo), Sulawesi (het vroegere Celebes), Java, Lombok en natuurlijk Bali.

De letters B.A.L.I. staan voor: Beautiful, Attractive, Lovely, Interesting. En heeft alle kenmerken van heel Indonesie in één. Indonesie is de grootste moslim natie ter wereld, maar op Bali floreert het hindoeïsme. Wayung vertelt ons ook iets over het kastesysteem en de namen in een familie op Bali.

Het hindoeïsme bestaat uit vier klassen, de zogeheten Varna's, namelijk;
1. De Brahmanen, Hoogste klasse
2. De krijgers
3. De handelaren
4. De boeren, Laagste klasse

Hoe weet je nu dat iemand tot een bepaalde kaste behoort? Vraagt de gids. Antwoord: aan de naam. Als iemand Wayan heet dan behoort deze persoon tot de 3e kaste. Als je de naam Wayan Ayu hoort, dan weet je dat dit een vrouw is. Ayu betekent namelijk vrouwelijk en mooi. Een Balineze familie bestaat meestal uit een aantal kinderen. Het 1e kind wordt Wayung genoemd, het 2e kind Made, het 3e Joman en de 4e Katut.

De 1e stop: De Barong & Kris dansvoorstelling

We gaan als eerste naar Batubulan, het dorpje die we dinsdag ook bezochten, voor een Barong & Kris dansvoorstelling van een uur. Kort samengevat bestaat de show uit vijf acts en gaat over de goede en kwade geest. De draak Barong staat voor de goede geest en de heks Rangda staat voor kwaadheid. Het spel wordt opgevoerd onder begeleiding van een Gamelan orkest. Voor de show krijg je een blaadje uitgereikt met de uitleg van de voorstelling zodat je de show een beetje kunt volgen.

De 2e stop: Het dorpje Mas

We bezoeken een werkplaats voor houtbewerking. Een jongen vertelt dat er zeven mensen werken, zes uur per dag en om één beeld af te krijgen, doet men gemiddeld drie weken over. Elke arbeider heeft een bepaalde taak, zo is er één voor het uithakken van hout in groffe contouren, één voor het fijn bewerken, schuren, polijsten etc. Het nadeel van dit beroep is dat men last heeft van de rug en dat vinden we heel niet vreemd als we zien onder welke omstandigheden de mensen werken, op de grond in kleermakerzit en zonder airco, maar het resultaat is werkelijk kunstig.

De jongen vertelt ook dat men met vijf soorten hout werkt; Witte krokodillenhout, Mahony-hout , Teakhout, Sandal-hout en Ebony-hout. De jongen waarschuwt ons nog om vooral geen beelden van straatverkopers te kopen, want deze zijn nep en dat kun je zien doordat de kleur niet egaal is en op de achterkant zie je witte strepen. We mogen vervolgens een kijkje nemen in de winkel achter de werkplaats met de bedoeling om er iets te kopen. We zien wel erg mooie bewerkte teakhouten salontafels staan, maar het is een heel gedoe om dit te kunnen invoeren in Nederland. We bedanken de jongen voor zijn rondleiding en vervolgen onze reis naar het kruidenbos.

De 3e stop: Het kruidenbos

Voordat we uit de bus stappen waarschuwt de gids nog voor de hordes straatverkopers die ons al staan op te wachten. Als je vraagt naar de prijs dan ben je geïnteresseerd, wil je het toch niet dan blijven ze je volhardend achtervolgen. Wanneer je besluit om iets te kopen, dan stijgt de prijs weer. We lopen stug door naar het kruidenbos en zien hier allerlei bomen groeien met elk zijn eigen specialiteit, zoals papaya-, bananen-, ananas-, koffie- en kruidnagelbomen.

Aan het einde van het kruidenbos staat er natuurlijk een winkeltje om iets van deze produkten te kopen, zoals medicinale creme tegen hoofdpijn gemaakt van kruidnagel, pure oliën in een flesje, bijvoorbeeld pepermunt- en lavendelolie etc. Bij het verlaten van het kruidenbos waarschuwde een Canadese medepassagier nog; "Are you ready for the salesman"? We vliegen de bus in en denken dan dat we van ze verlost zijn, maar nee hoor, ze tikken zelfs tegen het raam. De enige oplossing op dat moment is dan om het gordijn dicht te trekken.

De 4e stop: Kintamani en de vulkaan Gunung Batur

We rijden door naar het dorpje Kintamani waar we lunch op buffetbasis kunnen nuttigen voor RP. 40.000 per persoon. Deze lunch is facultatief. Het restaurant geeft een geweldig uitzicht op de meest actieve vulkaan van Bali, de Gunung Batur. De laatste eruptie vond plaats in 1994. De hellingen van de vulkaan zijn kaal en ten oosten van de vulkaan zien we het Baturmeer. We leren dat dit meer de belangrijkste landbouwirrigatiebron voor Midden-en Oost-Bali is. We gaan op zoek naar lava-rotsblokken voor mijn verzameling stenen en vinden na een stukje wandelen mooie lava-stenen.

De 5e stop: Tampaksiring

Onze laatste stop is in het plaatsje Tampaksiring waar we de heilige brontempel Pura Tirta Empul bezichtigen. Onze schouders en kniën zijn bedekt, toch krijgen we een paarse band om ons middel uit respect voor het hindoeïsme. De tempel bestaat uit een aantal baden met heilig water en we zien een aantal Balinezen zich wassen (met kleding aan) Ik besluit ook om even pootje te baden en mijn benen voelen daarna als herboren!

Na deze excursiestop rijden we door naar de verzamelplaats van Panorama Tours alwaar we weer in een busje naar het resort worden gebracht. Het is pas 17.00 uur als we aankomen, dus ga ik nog even tot zonsondergang aan het zwembad zitten om mijn reisverslag bij te werken. 's Avonds eten we in het restaurant van het hotel Nasi Goreng Speciaal.

Zaterdag 4 mei: "Dagje zwembad"

Vandaag is het een feestdag op Bali en de winkels zijn daarom gesloten. We besluiten om vandaag te relaxen aan het zwembad.

Zondag 5 mei: "De grote eiland toer"

Vandaag staan we weer vroeg op, want we gaan vandaag onze laatste volle dagtoer beleven. Om precies 08.00 uur worden we opgehaald door Panorama en om 09.00 uur precies vertrekken we met acht Canadezen in een busje richting Noord-Bali. Onze Engelsprekende gids heet Aska. We krijgen een kaart van Bali met daarop de plaatsen gearceerd die we gaan bezoeken.

De 1e stop: Fotostop sawa's Pupuan

Pupuan ligt in het regenachtigste deel van Bali en het gebied eromheen is koel en bergachtig en dat gaan we vandaag ook zeker merken. Voordat we de mooie groene sawa's kunnen bewonderen moeten we een flinke rit maken via bochtige steile weggetjes. Eenmaal aangekomen bij de rijstterrassen vertelt Aska ons hoe de rijstterassen zijn opgebouwd.

We zien op elk rijstveld ook vogelverschrikkers en stokken met plastic zakjes om de vogels te verjagen. Daarna lopen we door een klein bosje en krijgen we te horen welke producten er van een bananenboom en een palmboom worden gemaakt.

De 2e stop: Lovina Beach

Voordat we Lovina Beach kunnen bereiken voor de facultatieve lunch, moeten we steil naar boven met wederom zeer veel bochten en alsof dat niet genoeg is valt de airconditioning van het busje uit en wordt het bloedheet. Eenmaal aangekomen staat er nog een teleurstelling te wachten, het zand van Lovina Beach is helemaal niet zwart zoals ons is verteld! Maar goed, Lovina betekent letterlijk ' Ik houd van Indonesie. Het restaurant waar we gaan lunchen hoort bij een bungalowresort en het is zelfs mogelijk om hier voor USD 39,-- te overnachten inclusief een dolfijnentocht de volgende ochtend.

Je vertrekt dan om ongeveer 05.00 uur om de dolfijnen te kunnen zien. Helaas hebben wij hier geen tijd voor, maar het idee is erg leuk. De airconditioning van ons busje kan niet worden gerepareerd en onze groep wordt tijdelijk onderverdeeld in drie groepen, twee groepen krijgen een auto en wij moeten in de bus waar de Franse toeristen zitten die dezelfde excursie maken als ons. We rijden het stuk van Lovina Beach tot de volgende stop, het Bratanmeer, mee met de Fransen en kunnen dan weer met de oude groep in een nieuw busje. Wat een gedoe!

De 3e stop: Het Bratanmeer

Eenmaal aangekomen bij het Bratanmeer regent het en het is er koel, een graad of 17! Er zijn wel veel Balinezen aanwezig, waarschijnlijk zijn dit familie-uitjes, het is tenslotte zondag! We lopen eerst met z'n allen naar het Bratanmeer waar de bewolking vlakboven het meer hangt. Veel Balinezen zijn hier aan het vissen en jetskiën is hier ook mogelijk. De gids vertelt ons iets over de tempel bij het Bratanmeer, de Pura Ulun Danu Bratan.

Er zijn drie nisjes aanwezig, één voor de hindoes, één voor de moslims en één voor de boeddhisten. Heel apart. Dit verklaart o.a. waarom Bali het "Eiland der Goden" wordt genoemd! Vlak voor de uitgang van de tempel bij het Bratanmeer, kunnen we met een reusachtige Python op de foto. We wagen dit toch maar niet, maar maken wel een foto van de python in zijn mand. Wat een gruwelijk beest.

De 4e stop: De bloemen-en kruidenmarkt in Bedugul

We kunnen weer in een nieuw busje die wel voorzien is van airco en rijden door naar het vlakbij gelegen plaatsje Bedugul waar we de bloemen-en kruidenmarkt gaan bezoeken. Het regent nog steeds en de markt stelt niet veel voor.We zijn snel uitgekeken. Om 18.00 uur arriveren we voor de laatste keer bij de centrale verzamelplaats en om 19.00 uur zijn we weer terug in het hotel.

Maandag 6 mei: "De dag van vertrek"

Het is jammer genoeg de laatste dag op Bali. We checken om 13.00 uur uit en zitten nog even aan het zwembad. Om 15.00 uur worden we opgehaald voor onze transfer naar het vliegveld Ngurah Rai Airport. We nemen afscheid van het hotel en het personeel en rijden in ongeveer 45 minuten naar de luchthaven.

In Denpasar krijgen we weer te maken met een verkeerschaos, het is spitsuur en de brommers scheuren over de weg. We zien nog steeds veel Balinezen opgedirkt op de brommer zitten of in de auto. De vrouwen dragen mooie sarongs met een band om de middel en de mannen dragen witte kleding en een witte hoofdsjaal. Allemaal op weg naar de tempel om de geesten te eren.

Vlucht 1: Denpasar - Jakarta

De incheckbalie van Garuda voor vlucht 411 naar Jakarta gaat pas om 16.00 uur open, maar we gaan alvast bij de balie staan en kunnen vervolgens als eerste inchecken! Onze koffers worden doorgelabeld naar Amsterdam en we ontvangen tevens de boarding pass voor het traject Jakarta-Amsterdam. We maken nog een aantal foto's en lopen daarna door naar boven om de Passenger Service Charge/Airporttax van Rp. 100.000 per persoon te betalen.

Daarna gaan we naar de paspoortcontrole en shoppen en drinken nog wat bij de MacDonalds waar we vliegtuigen zien binnenkomen en landen. Bij Gate 4 wordt onze handbagage nog een keer gescand en wordt de rechterkant van de boarding pass afgescheurd. (Normaal is dit juist het omgekeerde) Om 18.00 uur kunnen we instappen en om 18.45 uur vertrekken we met een kwartier vertraging met een DC-10 naar Jakarta. Op deze vlucht kun je niet roken (op alle binnenlandse vluchten van Garuda niet, alleen op internationale vluchten!) en de reis duurt 1 uur en 23 minuten.

Vlucht 2: Jakarta -Singapore

Op Java is het weer één uur vroeger dan op Bali en we landen local time om 19.00 uur op de luchthaven Soekarno-Hatta International Airport. Nu kan het wachten beginnen. We hebben ruim twee uur de tijd om op het vliegveld van Jakarta rond te wandelen. We hebben het na een halfuur wel weer gezien. Juist dat wachten maakt de reis zo vermoeiend. Om 21.00 uur lopen we richting Gate E5 voor onze tweede vlucht GA 974, onze handbagage wordt weer gescand.

De oorspronkelijke vertrektijd is 21.40 uur,maar we hebben 20 minuten vertraging en vertrekken pas om 22.00 uur. De vlucht naar Singapore duurt ongeveer 1 uur en 10 minuten. Op Singapore is het weer zes uur later dan in Nederland en voordat we mogen uitstappen horen we dat er een technisch probleem is met de aansluiting op de slurf. Na tien minuten kunnen we dan eindelijk de benen strekken en krijgen een transitkaart voor Gate D 44.

Dinsdag 7 mei: "Aankomst Amsterdam Airport Schiphol

Vlucht 3: Singapore-Amsterdam

Het is inmiddels dinsdag en de oorspronkelijke vertrektijd naar Amsterdam is 01.30 uur, dit wordt echter pas 03.00 uur i.v.m. een technisch probleem van het vliegtuig. Het zit allemaal niet mee! Ter compensatie krijgen we van Garuda een gratis sandwich en een drankje aangeboden in Terminal 1 van de luchthaven. Al mopperend lopen de passagiers naar de overigens onduidelijk aangegeven Terminal 1. Een aantal Nederlandse passagiers krijgt een SMS-sje dat Pim Fortuyn is vermoord.

Om 02.50 uur wordt er omgeroepen dat we kunnen instappen, het vliegtuig is "Okay". Dat hopen we maar. De vlucht naar Amsterdam duurt ongeveer 13 uur (dit is langer dan op de heenreis, omdat het reizen van oost naar west altijd langer duurt!) We vliegen via de Golf van Bengalen, Zuid-India, de Arabische Zee, de Verenigde Arabische Emiraten, Irak, Oost-Turkije, de Zwarte Zee, Roemenië, Hongarije, Oostenrijk, Tsjechië en Duitsland. Het eerste stuk over de Golf van Bengalen en Zuid-India krijgen we te maken met slecht weer en turbulentie.

We vliegen op een hoogte van 11.600 km met een snelheid van 861 km per uur en de buitentemperatuur is -51 graden Celcius. In het vliegtuig zelf is het echter bloedheet!. Om 10.00 uur landen we eindelijk op Schiphol, er leek geen eind aan deze reis te komen. We vertrokken maandag om 15.00 uur local time vanuit het hotel (NL tijd 09.00 uur) en komen op dinsdag om 10.00 uur op Schiphol aan (Op Bali is het dan 16.00 uur) De reis duurde dus 25 uur !

Onze reis naar Bali was kort maar krachtig. We hebben veel gezien en veel indrukken opgedaan. Van de tien dagen , zijn we vier reisdagen kwijt en zijn we maar zes volle dagen op Bali geweest. We realiseren ons dat dit veel te kort is geweest, gezien de reistijd. We hebben genoten van onze tijd op Bali en komen zeker nog eens terug, maar dan als stopoverbestemming als we door Australië gaan trekken.