Ingrid en Bas op Bali en Lombok

Ingrid en Bas op Bali en Lombok

door Bas v/d Berg

Vanuit Amsterdam vliegen we met One World BA via London naar Singapore. Daar wachten we vijf uur voor de overstap naar Den Pasar, Bali voor een One World vlucht met Qantas. Overigens is Singapore één van de beste luchthavens die we gezien hebben. Voorzien van douches, bioscoop, internetmogelijkheden en een gratis tourbus door de stad, doet Singapore er alles aan een belangrijke hub van Azië te blijven.

In Bali blijven we anderhalve week in Nusa Dua om even helemaal bij te komen van alle voorbereidingen van de wereldreis. Daarna vliegen we met een aparte lijndienst naar Lombok om nog een week lang uit te rusten op het waanzinnig mooie Gili Trawagan: Paradise!!

ZELF NAAR Indonesie?

Bekijk alle 224 reizen naar Indonesie

Bali

Doodvermoeid na een lange reis komen we uiteindelijk in Kuta aan. Wij wilden eigenlijk gewoon een weekje rust en na bestudering van het boekje "Bali" hadden we begrepen dat Lovina Beach, in het noorden van het eiland, aan onze wensen kon voldoen. Tijdens het diner waarbij de zangeres van het live orkest mooie noten afwisselde met vals gezang, ontdekte Inge een schrijvende man aan een tafeltje. "Dat zou vast wel eens een reisagent kunnen zijn die aantekeningen maakt".

Nadat we hem tactisch benaderden, bleek het een vermoeide maar ook vage Canadees te zijn die ons na lang aandringen Hotel Novotel adviseerde. "Novotel!" riepen wij beide zichtbaar geschrokken uit, met ieder een eigen flashback aan het ó zo tropische Schiphol. Vooruit, hij wist het vlot te brengen en we noteerden de gegevens van Novotel in Nusa Dua.

Nog maar weer eens lekker lezen en uitrusten in Nusa Dua. Gelunched bij August, die ons wel een tour door Bali wilde slijten. Voor 250.000 Roepies wilde hij met een geleende wagen wel met ons een hele dag op stap om ons de mooiste plekjes van Bali te laten zien. Op zich leuk idee, maar de eerste dagen zouden we daar de puf niet voor hebben: Rust; dat is wat we zochten.

's Avonds saté gegeten waarbij we met de tien stokjes Mikado gingen spelen. Geboeid stond het restaurant personeel toe te kijken en speelden later zelfs mee! Zo dicht bij Japan, maar dit spelletje hadden ze nog nooit gezien. Erg veel lol hadden ze erin. Vandaag zijn we er achter gekomen dat we NINKY's zijn: No Income and No Kids !! Ondanks dat, toch niet bezuinigd op ons wereldbudget. Deze week is immers de rustweek.

Tour of Bali

Vroeg op want om 9:00 stond August al op ons te wachten om een dag lang onze privé-chauffeur te zijn voor the Tour of Bali. August bleek echt een geschikte vent die redelijk goed Engels sprak. Dat is wel belangrijk want als je een gehele dag naar dat vermoeiende steenkolenengels moet luisteren, ben je al moe voor de lunch. We hadden met August een prijs afgesproken van 215.000 Roepies en alvast 10.000 Roepies fooi.

Ver onder het gemiddelde van andere chauffeurs. De tour bracht ons eerst naar het Stone carving atelier, waar men beelden beitelt in lime stone. Daarna de zilversmid, gevolgd door de een schildersatelier, waar we een schilderende Indonees ontmoetten die Russisch sprak. Het moet niet gekker worden!

Vervolgens naar de rijsterassen: dit is echt imposant. In een schitterende omgeving liggen grote vlakten als een trap van boven naar beneden beplant met rijst. De rijst wordt zo'n 5 a 6 keer per jaar geoogst, afhankelijk van het weer. Fraaie omgeving met schitterende palmbomen erachter. Met name Ingrid was erg populair bij de straatverkopers. Het probleem was dat ze een teakhouten kistje wel erg mooi vond. Oké, $1 plus 15k Roepies is niet veel, maar hoe moesten we dat meenemen op de rest van de wereldreis?

Daar kwam nog bij dat we een uurtje geleden ook nog een houten beeldje van 25 cm hadden gekocht. Hoe moest dat nu in onze rugzak door Peru? We besloten dat dit een probleem voor later was. Daarna vervolgden we onze reis naar de vulkaan Bantur en het Banturmeer. Erg mooie omgeving en zeer interessant om te zien. De vulkaan had in 1999 wat gehoest maar de laatste grote uitbarsting was van 1925. Zonder gevaar voor eigen leven konden we daar van het buffet genieten en daarna naar het toilet voor een flinke sessie zonder bril! Goed voor de beenspieren.

De tour leidde ons weer terug naar het Hindoeïstisch en Boedistisch tempelcomplex Goa Gajah waar we beiden een Sarong (soort rok) aan moesten trekken (benen beschermen is het tonen van respect voor het tempelcomplex). Toch maar goed dat Ingrid er les in het gehad! Het tempelcomplex was aardig van opzet inclusief een door mensen gemaakte grot voorzien van nisjes waarin de Hindoes vroeger wel een aantal dagen achterelkaar mediteerden.

Het eind van de tour sloten we af in tempelcomplex Pura Luhur Ulu Watu waar ook wilde aapjes rondliepen. Een aapje had zojuist de pet van een Australiër van z'n hoofd geritst en zat trots hoog op een steen met z'n nieuwe aanwinst te spelen. Hoe krijg je die nu terug? Heel simpel: gooi een zakje pinda's die hij met de andere volle hand opvangt. Gooi er daarna nog één en het aapje moet een keuze maken: pet of pinda's in de andere hand. Het aapje kiest voor de pinda's en laat het petje vallen. Geweldig! De zonsondergang was door de wolken niet meer te zien, maar we hebben een interessante dag gehad op een schitterend Bali.

Lombok

's Middags door het dorpje gewandeld om eens te kijken wat er te doen is op Lombok. Je wordt werkelijk knettergek van de straatverkopers. Een greep uit de teksten die je naar je hoofd geslingerd krijgt in goed Nederlands:

"Hoe gaat het meneer en mevrouw, later kopen hè, later hè, later."
"Mama kijken, papa betalen."
"Lekker eten, niet duur. Erg lekker."
"Madurodam prijsjes!"

Ingrid kwam op een geweldig idee: "Als jullie een fles rosé kunnen regelen voor 6 Euro dan koop ik hem." Dat hadden ze nog nooit meegemaakt. (Wijn en rosé zijn zeer zeldzaam te krijgen, in restaurant vaak alleen per fles en waanzinnig duur). Waar kunnen ze dat nu kopen? Hoe konden ze zo'n enorm bedrag voorschieten? Zouden we het echt wel kopen, en durfden ze het risico te nemen? Op die vragen hadden wij geen antwoord, ze zoeken het maar uit. Wel enorm gelachen.

Bij een reisbureautje (nou ja, meer een hut met rieten dak en een paar foto's aan de wand) waren we wel geïnteresseerd in een drie daagse tocht naar vulkaan Rinjani met een binnenmeer. Moet werkelijk prachtig zijn. Maar we hebben een tour geboekt voor morgen naar de Gili eilanden, de auto zou al om 8:30 klaar staan. En jawel…'s avonds laat lastig gevallen door de straatventertjes. Voor het Madurodam bedrag van 6,5 Euro (oké, oké...) hadden ze een koude fles rosé bemachtigd.

Die kwam uit een restaurant, dat kon niet anders. Maar dat was ons probleem niet en iedereen blij. En weet je hoe men hier loungt? Echt niet te beschrijven: langs het strand staan Beruga's, kleine houten huisjes voorzien van een rieten puntdak en een klein Japans tafeltje in het midden en van die grote kussens waar je heerlijk in kunt hangen. Je neemt je eigen fles water mee en leest lekker een boekje.

's Avonds liggen er 'hangjongeren' in te slapen die opspringen als je er b.v. ook wilt avondeten. Er is zelfs een tent waar je een eigen TV hebt in de Beruga. Niet te geloven: je kiest uit 200 DVD een leuke film, bestelt je eten en ligt heerlijk je rijst te eten op zalige kussens! Over TV gesproken, ze begrijpen het wel hier.

Er zien diverse tentjes met grote beeldschermen waar je weer die grote kussens pakt en na een vermoeiende dag aan het strand even een filmpje gaat kijken. Je hoeft niets te bestellen, maar neemt wederom je waterfles mee. Vandaag hebben we een halfuurtje een vage horrorfilm gezien onder het genot van een cocktail en daarna gegeten in een Beruga aan het strand voor maar liefst 11 Euro (incl. 2 rosé, bier en wederom een cocktail).

Gili Trawangan

In twee uur rondom het eiland gelopen. Echt een plaatje, rondom de azuurblauwe zee, strand, en veel palmbomen. Halverwege gestopt voor een jaffel en verse fruit juice, maar voor de rest was er niemand te vinden, alleen puur natuur. Aangekomen bij het dorpje kwamen we langs Hotel Villa Almarik. Na enig onderhandelen, konden we daar de volgende dag terecht voor dezelfde prijs als Dream Divers. En dat voor een veel comfortabeler hotel met prachtig zwembad. We mochten zelfs alvast even zwemmen en kregen (gast)handdoeken uitgereikt.

Later in een barretje kwamen we een stomdronken (West Europese) Filippijn met 5 vrienden tegen, waaronder een Nederlandse. Erg lachen, want die vent was zo dronken als een tor. Het gezelschap zat op een prachtige tweemaster die door Azië voer. Het gezelschap wisselden zo nu en dan en nieuwe passagiers konden zich inkopen om de tocht te vervolgen. Het leuke is dat je hier de meest interessante mensen tegenkomt.

Zouden we ons laatste cash geld uitgeven aan eten (of met credit card) of zouden we er nu al sigaretten van kopen? Die zijn in Australië erg duur, en om 02:00 zouden we al vliegen. We namen de gok, we betaalden het eten en water cash. Op de airport zouden we wel met de credit card betalen. Pam en Roel gingen al slapen en wij dwaalden nog een beetje door Kuta. Even afscheid nemen van Melastie. Op de airport leken we wel de enigen! Echt alles dicht. Ooit je bagage ingechecked en een taxi teruggenomen naar de hoofdstad?

Ja dat moest maar, (er waren geen sigaretten te krijgen!) want het was nog steeds goedkoper dan twee dure sloffen Marlboro in Australië kopen! De vlucht had twee uur vertraging, maar wat lullen in het rookhok met locals en toeristen deed de tijd snel voorbijgaan. Gelukkig konden we in het vliegtuig nog anderhalf uur slapen (2 uur vliegen naar Darwin).

Reizen Indonesie

Specialisten Indonesië

Stay tuned

Wil jij elke maand naar Indonesië?

  • Schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief boordevol foto's, prijsvragen en insider tips.
  • Ook ontvang je speciale deals van onze partners.
  • En profiteer je van de leukste kortingen op reisproducten.

Aanmelden nieuwsbrief

Indonesië kenner